第19頁(第2/2 页)
苦哥是坐在第一排的大學霸,戴一副厚重的黑框眼鏡,常年第一,每天五點起床背書,頂頂用功刻苦,所以外號叫苦哥,名字早模糊掉。
「就是,講講,英語到底咋學?」周洲也問,他英語是拖後腿的科目,及格分都夠嗆。
他請教同時要去搭鍾憫肩膀,結果被側身躲開,冷不丁地閃了下腰。
周洲叉起手來,活像個生氣的茶壺,噗噗冒熱氣:「嗨你這人!菩薩搭你肩膀就讓搭,我搭就不行?」
鍾憫神情無辜,誠懇道:「對啊,不行。」
「都是哥們兒你怎麼還區別對待啊?你這人真奇怪我服了,」周洲將炮筒對準他,「大家都長兩隻眼睛一個鼻子一張嘴兒,咋?是我沒他長得帥?」
鍾憫撩起來眼皮瞥他一眼,依舊是那副很飄的語氣:「你這不是挺有自知之明?」
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。