第216頁(第2/2 页)
自身能力也不差,人也憨憨傻傻的老實,時間一長,隊長就記住他了。
「喲,沒想到你還是個老實人,不過咱在這兒聊這些話題,合適嗎。」凌晨兩點半,顧城用手電照著黑漆漆的山路,腳踩著地,枯葉咯吱咯吱地響。
兩點鐘的時候蛤蟆準時把他從床鋪里拎起來,衣服都不讓多穿,急匆匆地就披了個薄外套被帶了出去,花臉正靠在一邊的牆上,嘴裡叼著根狗尾巴草,在昏黃的燈下等著,交接一番之後,蛤蟆警告花臉不要多話,便離開了。
倒也不是真的離開,估計是跟賴皮上到哪個小山頭盯著他倆有沒有小動作去了。
花臉睨著他:「這邊沒人,賴皮跟蛤蟆可能在盯著咱們,但他們聽不見。」
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。