第13頁(第2/2 页)
顆心滾在了釘板上,疼得他控制不住表情,走過去蹲在喬落跟前,很想抱但是又不能抱,只能儘可能溫柔地叫:「落落?」
小崽子見著他就撒嬌,現在也不鬧了,慘白著一張小臉,眼巴巴看了他一會兒,眼圈就紅了:「我被欺負了……」
五個字,拆成一筆一划,全都成了鋒利細碎的針,從耳朵流入,鑽進身體,一根一根戳在心臟上,疼痛隨著血液散進四肢百骸。
傅識舟心疼得要命,猶豫了好久終於握住了喬落抱著杯子的手,一點一點搓著他的指節:「沒事了,報過警了,你先把牛奶喝了,乖。」
肢體接觸讓喬落心安一點,乖乖地就著傅識舟的手喝牛奶。
喬媽媽也快心疼死了。
喬落回家的時候一身的泥土,書包帶子也被扯斷了,整個人慌得直抖,哆哆嗦嗦半天才顛三倒四說明白是被小流氓堵了。
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。