第19頁(第2/2 页)
悄悄紅透,手也沒從白孟腰上拿走。
楊倩嘖嘖地別過頭,大聲嘟囔著情侶的酸臭,手裡仍舊麻利地扔骰子。
度錦襜單腿屈起靠著沙發懶散地坐著,右臂搭在膝頭上,凌厲的眉骨此時顯得沉穩,墨色眸子盯著地圖上的小人,不知道在想些什麼。
直到感覺身後的沙發微微凹陷了些,一道清瘦的身子出現在視線里,度錦襜才回神,他側頭看了眼,江初盤腿坐在了他身邊。
江初一副剛睡醒的樣子,臉頰和脖子都紅紅的,圓潤的眼睛此時半耷拉,柔軟的粉發垂下來,遮住了眉眼,顯得江初更嫩更小。
度錦襜側頭問:「還有不舒服嗎?」
江初抬眸看了度錦襜一眼,對度錦襜的態度柔軟了很多,他搖了搖頭,道:「不難受。」
頓了頓,又說了句:「好多了,謝謝你。」
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。