第20頁(第2/2 页)
前一分鐘還被他按頭撞牆,這會兒只在琢磨:他好像真的很無辜,他的語氣、他的模樣……
「你叫什麼名字。」嘶啞的嗓音問。
付晟亮眼腫如球,勉強能睜開條縫,滿嘴牙也像老太太似的鬆動,分明前不久還又恨又怕,這會兒像被煽誘,愣愣報出自己名字:「付晟亮……」
「付晟亮,我會派人送你去醫院,照顧你,補償你費用,你能原諒我嗎?」
辜惻頭顱愈發埋低,這分明已經傷心至憫慟的地步,唯原諒能給予他救贖。
「你原諒我好不好,原諒我,原諒我她才不會生氣。」
誰生氣?
付晟亮怔惘著來不及思考,便喁喁道:
「我原諒你……」
這堂體育課以混亂荒唐的方式收尾,章雨椒麻木冷硬的手腳漸漸回溫。
如果覺得不錯,記得收藏網址或推薦給朋友哦拜託啦 ()
||
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。