第1頁(第2/2 页)
錢!!我就說方哥忍不到三秒!!」
「唉,我還以為這個雷聲大雨點小的騷包惹不到小方呢」
「叔,你太樂觀了!方哥有點潔癖晚期和強迫症末期在身上,怎麼可能忍那麼久!」
那青年在一片起鬨聲中又抱臂坐了回去,他盯著地上那隻匕首,眉尖兒微蹙,想伸手去拿,最後還是嫌髒,用布抱著黑漆把手,勉強丟進了水池裡。
「小宸啊,又交了新朋友了?」腿腳不方便的老哨兵推著送飯車,慈祥地拉開牢門的小窗,把沒什麼油水的飯菜送了進去。
方宸起身,身型高挑,肩頸勁瘦有力,他右手接過飯盒時,輕笑:「嗯。新來的獄友水土不服,失眠多夢話。我看你今天很忙,就好心地幫幫他。」
獅子狗抖著手腳,嘴張不開,眼睛卻睜得很大,顯然沒見過這麼能扯淡的小白臉。
水土不服?不服你姥姥!
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。