第2頁(第2/2 页)
話來,忙搶先一步,看向夏夕諾,依然笑著,說:「還記得吧,下雨天,你掉了東西」
夏夕諾覺得那樣尷尬的事情,即使記得也要裝作忘記才對,有點智商的人都會這樣,她沒想到陳逸少居然會再次提起。
於是還沒等陳逸少說完,夏夕諾便出言打斷他,面無表情的說:「你認錯人了,我沒掉過東西。」
然後,夏夕諾繞開陳逸少走了。
李滿用胳膊碰了碰陳逸少,笑著說:「哎,這位小童花同學還蠻酷,不過人家好像對你沒興趣。」
「別開玩笑。」陳逸少說著,同時心裡又嘀咕:「明明就是,憑我的記憶怎麼會記錯,真是愛說謊。」
沒多久,夏夕諾無意中知道陳逸少就在隔壁班,因為高二文理分班,陳逸少和夏夕諾成了鄰班。hr
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。