第2頁(第2/2 页)
回憶中抽離。他緩緩睜開水汽氤氳的美眸,滿面緋紅,氣喘連連。時縱笑意溫柔,用大拇指指腹輕輕抹掉連歲唇瓣上的濕滑,然後將人抱進了車子后座。
「現在去還來得及嗎?」連歲靠在時縱懷裡,柔柔地問。
「只要你願意,永遠都來得及。」時縱溫柔淺笑,輕輕捏著懷中人紅紅軟軟的耳垂。
「今天真的好多事,感覺有些太趕了。」連歲從他懷裡掙脫起來,替他理了理微亂的襯衫衣領,「都怪你,為什麼不願意多等等呢?哪怕多等一天也行啊。」
時縱輕柔地握住他纖瘦白嫩的手,附到他耳邊低語,「你說成年後就嫁我,結了婚就給我,今天你已經十八了,我一刻都等不及。」
聞聲,連歲一下就羞紅了臉,連忙將頭埋進時縱堅實的胸膛,小小的聲音含糊道,「司機叔叔還在呢,你在胡說些什麼啊…」
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。