第5頁(第2/2 页)
城,不如也一併算算。
周景辭跟魏驍都不信這些鬼神之說。他二人能有今天,全憑半生拼搏,既不求神靈眷顧,也未嘗做過什麼對不起良心的事情要神明寬恕。只不過,周景辭瞧王昊對這些很是信奉,便連連引大師入座,隨聲附和著,「是麼。那真是恭喜您了。」
魏驍卻沒說什麼話,他頭都沒抬一下,半躺在床上擺弄手機。
了因大師在「服務業」摸爬滾打了這些年,什麼樣的高官顯貴沒見過?練就了一副眼力勁兒,看出了魏驍興致缺缺,便懶得招惹他,轉而對周景辭說,「你想算什麼?」
周景辭自然無姻緣可算,他左想右想,多虧了一旁的王昊把話接過去,「要是周總沒什麼想算的,就讓了因大師給您開個光吧。」
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。