第25頁(第2/2 页)
夜色暗淡,燈火灼眼,心跳失速。慎譽將一切歸罪於深夏里的一抹風,恰巧讓宋季安的每一根發梢都停留在一個溫柔的弧度,空氣里傳來食物的香味,等到收攤,他們又會充滿粘膩的熱汗和各種食物混合的味道,在回家的路上高聲說話,渾然不怕下個將要到來的明天。
因為正年輕,所以夠勇敢。
「那個,宋季安。」
「嗯?」
「剛才沒錄上。」
「慎!譽!」
--------------------
來了
第20章 不要驕傲
=========================
原來攤餅是個技術活,還需要過硬的數學功底。
好在有驚無險,慎譽和宋季安往那一站,就成了宋爹的活招牌,一晚上賺了個盆滿缽滿,他看著倆小孩捧著的習題,大手一揮,「回去學習吧,別在這兒,熏一身味兒。」
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。